Ήταν 2 Αυγούστου το 1913, 10:25 το πρωί όταν ο Χρήστος Κάκκαλος με τους Ελβετούς Frederic Boissonnas και Daniel Baud Bovy γίνονται οι πρώτοι θνητοί που συναντούν τον Δία στο σπίτι του! Ήταν η στιγμή που κατακτήθηκε για πρώτη φορά η ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου και έδωσε το έναυσμα για πολλές ακόμα ορειβατικές αποστολές. Η ιστορία του όμως ξεκινά από την μυθολογία!
Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα από τα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι πλησίαζαν μόνο μέχρι την πλησιέστερη κορυφή, Άγιος Αντώνιος, για να αφήσουν ευχαριστίες προς τους θεούς. Ήταν το ιερό βουνό της Ελλάδος, καθώς εκεί κατοικούσαν οι Δώδεκα θεοί. Οι θνητοί τους τοποθέτησαν εκεί πιστεύοντας σωστά ότι πρόκειται για το ψηλότερο βουνό, αν και κατά πάσα πιθανότητα δεν είχαν σαφείς μετρήσεις. Το γεγονός ότι δεν αποτελεί οροσειρά αλλά μοναχικό ορεινό όγκο, αμβλύνει το φαινομενικό ύψος του και το έκανε να ξεχωρίζει από τις ψηλές κορυφές της Πίνδου. Η κορυφή Μύτικας στα 2.918 μέτρα ήταν το σημείο συνάντησης των θεών ενώ το Στεφάνι στα 2.909 μέτρα ήταν ο θρόνος του Δία. Στα υπέροχα, γεμάτα βλάστηση και νερά φαράγγια κατοικούσαν οι υπόλοιποι θεοί.
Στις μέρες μας ο ορεινός όγκος του Ολύμπου αποτελεί εθνικό δρυμό χάρη στην πλούσια βιοποικιλότητα που διαθέτει. Βρίσκεται στα σύνορα Θεσσαλίας και Μακεδονίας με θέα τον Θερμαϊκό κόλπο στα ανατολικά, πολύ κοντά στην παράκτια ζώνη. Εντυπωσιακό είναι ότι ψηλότερο χωριό είναι το Λιτόχωρο μόλις στα 400 μέτρα υψόμετρο, που αποτελεί βάση για τις εξορμήσεις στο θρυλικό βουνό. Η φυσική ομορφιά του Ολύμπου μας παρέχει κατάφυτα δάση, άφθονα νερά χάρη στον Ενιπέα ποταμό που δημιουργούν αξιοζήλευτα φαράγγια, απότομες πλαγιές και βραχώδεις κορυφές χάρη στο μεγάλο υψόμετρο όπου δεν φυτρώνει τίποτα.
Τα μονοπάτια πρόσβασης ποικίλουν και διαφέρουν σε βαθμό δυσκολίας και είναι κομμάτι του διεθνούς μονοπατιού Ε4. Από το Λιτόχωρο ξεκινά η ανάβαση από το φαράγγι του Ενιπέα. Με αρκετές υψομετρικές διαφορές, έχοντα θέα τις ψηλότερες κορυφές του, ανηφορίζουμε μέχρι την θέση πριόνια, όπου βρίσκονται οι πηγές του στα 1.100 μέτρα. Η διαδρομή είναι καλά σηματοδοτημένη, ενώ έχουν κατασκευαστεί πολλά γεφυράκια που διασχίζουν τον ποταμό. Ο καταρράκτης που βρίσκεται μετά το μέσον της διαδρομής εντυπωσιάζει και προκαλεί για μια βουτιά τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού. Από τα πριόνια ακολουθεί η ανάβαση στο πρώτο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός», επάνω σε ένα φυσικό μπαλκόνι μέσα στα έλατα. Δύο φιλικά, αξιαγάπητα τσοπανόσκυλα μας υποδέχτηκαν! Από εκεί η ανάβαση συνεχίζεται με έντονη κλίση μέχρι το τελευταίο οροπέδιο των μουσών, όπου υπάρχουν τα καταφύγια «Γιόσος Αποστολίδης» και «Χρήστος Κάκκαλος» στα 2.650 μέτρα. Εκεί πλέον απολαμβάνουμε την θέα προς όλες τις μυθικές κορυφές και όλα τα μονοπάτια μας οδηγούν προς αυτές. Για την ψηλότερη κορυφή διασχίζουμε τα ζωνάρια του Στεφανιού έχοντας από πάνω μας την εντυπωσιακή θέα των πλαγιών του. Η τελική ανάβαση γίνεται από δύο σημεία, την κακόσκαλα και το λούκι, με την δεύτερη επιλογή να είναι ελαφρώς πιο ασφαλής. Υπάρχει έντονη κλίση με αρκετά μέτρα χαράδρας στα πόδια μας και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και αντίστοιχο εξοπλισμό. Η άφιξη στην κορυφή της Ελλάδας δίνει αίσθηση ανακούφισης από την επίπονη διήμερη ανάβαση αλλά και επιτυχίας για το δύσκολο εγχείρημα. Επιστροφή στο οροπέδιο των μουσών από τις ίδιες επιλογές. Η κατάβασή μας μπορεί να γίνει από διαφορετικό μονοπάτι προς την θέση πετρόστρουγκα και τερματισμό στην γκορτσιά, στο οποίο όμως δεν υπάρχει πόσιμο νερό οπότε πρέπει να είμαστε εφοδιασμένοι. Από αυτή τη διαδρομή ανεβαίνουν και τα γαϊδουράκια που εφοδιάζουν τα καταφύγια με πρώτες ύλες!
Ο Όλυμπος λοιπόν έχοντας έναν συνδυασμό φυσικής ομορφιάς και μυθολογίας προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών δίνοντας οικονομική ώθηση στην τοπική κοινωνία. Ταυτόχρονα όμως κρύβει κινδύνους, όντας κομμάτι εναλλακτικού τουρισμού, που ένας απλός επισκέπτης δεν μπορεί να αναγνωρίσει. Ο μη σωστός υπολογισμός χρόνου για κάποια διαδρομή μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα αλλά το σημαντικότερο είναι κατά την ανάβαση στην κορυφή. Αποτελεί κομμάτι ορειβασίας και απαιτεί ειδικές γνώσεις και εμπειρία ή συνοδεία από οδηγούς βουνού. Δεν είναι λίγα τα ατυχήματα που έχουν γίνει, ακόμα και με μοιραίο αποτέλεσμα. Σε χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν, ευτυχώς, δασοφύλακες που μπορούν να βοηθήσουν σε πολλές περιπτώσεις αλλά στις κορυφές είστε εκτεθειμένοι. Η εποχή επίσκεψής του ξεκινά από Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο κατά μέσο όρο.
Η ονομασία του προήλθε ίσως από τη λέξη ολόλαμπρος κατά μία εκδοχή αλλά δεν είναι αποδεδειγμένη. Από τότε η λέξη αυτή χαρακτηρίζει κάτι δυνατό, κάτι μεγάλο και δύσκολο όπως για παράδειγμα Ολύμπιος ή Ολυμπιακοί αγώνες και έχει διεθνή αναγνωρισιμότητα.
Ο Όλυμπος λοιπόν, ακόμα κι αν δεν έχει τους θεούς στην κορυφή του, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Αν τον υποτιμήσεις θα σε τιμωρήσει αλλά αν του δείξεις σεβασμό θα στο ανταποδώσει με κάθε φυσικό τρόπο, και θα σε κάνει να αισθανθείς ο ίδιος θεός, αγκαλιάζοντας την μυθική κορυφή του!
